Wprowadzenie do modlitwy na poniedziałek, 10 lutego.
Tekst: Mk 6, 53-56
Prośba: o wiarę w to, że Bóg może realnie i konkretnie działać w naszym życiu
1. Słyszymy dzisiaj jeden z wielu opisów uzdrowień, jakich dokonywał Jezus. Spróbuj spojrzeć na ten fragment tak, jakbyś był obecnym w tamtym miejscu i w czasie. „Ludzie biegali po całej owej okolicy…” – popatrz na to zamieszanie, być może przepychanie się w tłumie, hałas. Zobacz zaangażowanie tamtych ludzi, to jak bardzo zależało im, by spotkać Jezusa i to, że On faktycznie przychodził, uzdrawiał, przynosił nadzieję. Niezależnie od tego, jak wiele w nas samych hałasu, zamieszania i słabości, On chce nam w tym towarzyszyć. Nie boi się wejść w to, co jest naszą totalną porażką. Nie przeraża Go to, w czym niedomagamy. Gdzie najbardziej potrzebujesz dzisiaj Jego pomocy?
2. „A wszyscy, którzy się Go dotknęli, odzyskiwali zdrowie.” Dotyk oznacza bliskość. Wyciągnięcie do kogoś ręki wymaga odwagi, wyjścia poza to, co bezpieczne. Wyciągnięcie ręki by otrzymać uzdrowienie wymaga też wiary w to, że ten drobny gest może wiele zmienić. Co jest dzisiaj dla Ciebie takim gestem? A co przeszkadza Ci w zdobyciu się na odwagę wiary w cuda?