Wprowadzenie do modlitwy na czwartek, 25 lipca, św. Jakuba Apostoła
Tekst: 2 Kor 4, 7-15
Prośba: o łaskę zaufania Miłości we wszystkim.
Myśli pomocne w rozważaniu:
- Skarb przechowujemy w naczyniach glinianych – nosimy w sobie skarb, który jest ukryty w czymś bardzo kruchym i podatnym na pęknięcia, potłuczenia, wyszczerbienia. Uświadom sobie taką właśnie naszą ludzką kondycję. Czasem mamy tendencję, by widzieć tylko jakąś „wszechmoc” człowieka, a czasem wręcz przeciwnie, jego „nicość”. Tymczasem w człowieku jest i skarb i glina, i wielkość, i słabość, i piękno (bycia stworzonym na obraz Boga), i brzydota (przewrotności i grzechu).
- Zauważając w człowieku te dwie – wydawałoby się – skrajności, uświadom sobie, że uznając jedno i drugie można iść drogą, która jest pomiędzy nimi. To droga „złotego środka”. Czy nie wygląda ona jak droga pokory? Pokory, która ani nie wpada w samozachwyt, ani nie deprecjonuje siebie. Bo z kolei obie te skrajności są wyrazem pychy rozumianej jako koncentracja na sobie. Rozważaj te słowa św. Pawła i uświadamiaj sobie, jak dotykają Twego życia.
- Znosimy różne cierpienia, lecz się nie poddajemy ani rozpaczamy – czy to jest też prawda Twojego życia? W czym jest zakotwiczona Twoja nadzieja? Paweł ma ją ulokowaną w Chrystusie, który umarł i zmartwychwstał, byś Ty mógł żyć… w pełnej wolności, miłości, prawdzie. Szczęściu. Szczęściem dla Pawła jest to, że w jego śmiertelnym ciele objawia się życie Chrystusa. Oznacza to, że cokolwiek nie robi i cokolwiek go spotyka, on swoimi słowem i życiem pokazuje Jezusa Chrystusa, czyli miłość. Kocha, niezależnie od tego, co go spotyka. Jak Jezus, którego spotyka podczas męki to, co najgorsze, a On nie przestaje kochać i nie przestaje tej miłości pokazywać całym sobą. Co te słowa mówią o Twoim życiu?
Na koniec tej modlitwy porozmawiaj z Jezusem o tym wszystkim, co Cię najbardziej poruszy, co przeżyjesz jako ważne dla Twego życia. Te poruszenia zapisz w swoim dzienniku, by bardziej Cię dotknęły i miały moc przemienić Twoje życie.