Wprowadzenie do modlitwy na środę, 10 lipca
Tekst: Mt 10, 1-7
Prośba: o doświadczenie bliskości Boga i dzielenie się tą bliskością z bliskimi.
Myśli pomocne w rozważaniu:
- Jezus powołuje uczniów. Powołał także Ciebie. W tym, co masz w życiu do przeżycia i zrobienia, nikt Ciebie nie zastąpi. Uświadom to sobie. Stań w tej modlitwie wraz z powołanymi przez Jezusa. Powołanie rozpoczyna się od wołania Boga, na które człowiek odpowiada. Tym jest po-wołanie. To odpowiedź przychodząca po wołaniu. Zatrzymaj się, by w sercu usłyszeć wołanie Pana Jezusa, Jego zaproszenie do współpracy.
- Jezus udziela powołanym mocy. Nie jest to jednak jakaś magiczna siła, jakaś super-moc, która sprawi, że będziesz super bohaterem. To nic innego jak miłość. Bóg jest miłością i obdarza tych, których wybiera, siłą miłości. Tylko ta siła jest zdolna usuwać zło z serca i ze świata, tylko miłość leczy słabości i choroby. Każdy jest obdarzony tą siłą. Pomyśl o tym, jak kochasz. A to jest zależne od tego, jak mocno jesteś zanurzony w Bożej miłości. Bo tylko z niej czerpiemy tę siłę.
- Jezus posyła uczniów do swoich, nie do obcych. To się potem zmieni i poszerzy. Najpierw mają ich do tych, którzy są najbliżej. Wiemy, że najtrudniej jest być prorokiem we własnej rodzinie. Tym bliskim mamy głosić bliskość Bożego królestwa, czyli bliskość samego Boga. Jak powie to potem św. Paweł: „niedaleko jest On od każdego z nas” (Dz 17, 27). By jednak to głosić, samemu potrzeba żyć w tej bliskości z Nim. Bo głosić nie trzeba koniecznie słowami, czy też tylko słowami. Miłość zasadza się bowiem bardziej na czynach, niż na słowach – powie św. Ignacy w Ćwiczeniach Duchowych [ĆD 230 – Kontemplacja pomocna do uzyskania miłości]. Życie miłością jest już głoszeniem jej bliskości. Rozważaj zatem – jak żyjesz? Jak bardzo żyjesz miłością?
Na koniec tej modlitwy porozmawiaj z Jezusem o tym wszystkim, co Cię najbardziej poruszy, co przeżyjesz jako ważne dla Twego życia. Te poruszenia zapisz w swoim dzienniku, by bardziej Cię dotknęły i miały moc przemienić Twoje życie.