Rekolekcje Adwentowe 2019 NIE BÓJ SIĘ PRZYJĄĆ…

Wprowadzenie do modlitwy na I Niedzielę Adwentu, 1 grudnia

GWIAZDO ZARANNA

Określenie „Gwiazda Zaranna”, podobnie jak tytuły synonimiczne „Gwiazda Poranna” i „Jutrzenka” – należy do najstarszych i najbardziej popularnych imion Maryi. Aby lepiej poznać ten tytuł trzeba zobaczyć, jakie znaczenie biblijne ma słowo „gwiazda” oraz pochodzeniem przymiotnika „zaranna”. Gwiazdy uważano za ozdobę nieba i źródło światła (Rdz 1,17-18). Ich liczba zachwycała starożytnych, nas również może zadziwiać. Pojawienie się nowej gwiazdy zwiastowało jakieś niezwykłe wydarzenia, narodzenie się kogoś ważnego. Przymiotnik „zaranny”, „poranny” oznacza moment początku dnia. To czas kiedy ciemność jest pokonywana przez światło.

Gwiazdą zaranną nazywana jest Wenus, która o poranku jest widoczna tuż przed wschodem Słońca, kiedy innych gwiazd już nie widać.

Zaczynamy Adwent, kolejny w naszym życiu. Czas oczekiwania, czas podążania z ciemności do światła. Maryja jest nam Przewodniczką, Towarzyszką. Nazywana czasami Gwiazdą Adwentu. Ona pojawia się w tym momencie dziejów, kiedy ciemność grzechu zaczyna być przełamywana przez światło nadziei na zbawienie.

Pomyśl o tych momentach w Twoim życiu, kiedy jakieś ciemności, lęk dominowały. Co było wtedy w Twoim sercu? Zobacz też te momenty, kiedy w Twoim sercu/życiu robiło się jakby jaśniej. Jakby spełniało się Słowo /Iz 9,1/: „Naród kroczący w ciemnościach ujrzał światłość wielką; nad mieszkańcami kraju mroków światło zabłysło”.

Aby móc przyjmować, trzeba nam najpierw nauczyć się zauważać. Z czym wchodzisz w tegoroczny Adwent?

Rozważaj to słowo podczas dzisiejszej modlitwy. Jeśli chcesz, możesz z nim również chodzić przez cały dzień, pozwalając, by dotykało i poruszało Cię od środka, przemieniając powoli Twoje serce. Niech ono poprowadzi Cię do głębin serca Jezusa i serca Maryi. Niech pomoże zbudować głęboką więź z Tym, od którego masz wszystko. Na koniec dnia zapisz sobie kilka pragnień, uczuć czy myśli, które to słowo w Tobie wzbudziło.