Rekolekcje Adwentowe 2013 „Bóg stał się Człowiekiem”

IV Tydzień

Wprowadzenie do modlitwy na IV niedzielę Adwentu, 22 grudnia

Tekst: Łk 1, 26 – 38

Na początku modlitwy uczyń znak krzyża i uświadom sobie przez chwilę, że Bóg jest teraz przy Tobie. Ponieważ chcesz z Nim rozmawiać, więc On Jest Obecny. Poproś Go więc w tym momencie, aby Duch Święty poruszał Twoją modlitwę, by On sam ją prowadził. Poproś także, by Pan usuwał w niej wszelkie przeszkody oraz by oczyścił Twoje zamiary, intencje, pragnienia, decyzje, czyny – by służyły tylko większej chwale Boga i dobru innych ludzi.

Zaangażuj teraz wyobraźnię. Jeśli potrzebujesz, przypomnij sobie fragment Pisma, którym będziesz się modlił. Następnie wyobraź sobie daną scenę. Wyobraź sobie skromny pokój Maryi oraz jej rozmowę z aniołem. Zwróć uwagę na przenikliwe światło, które wypełnia pomieszczenie.

Poproś teraz Pana o owoc modlitwy. W dzisiejszej modlitwie poproś o łaskę spotkania z Bogiem w moim tu i teraz.

1. Boże sposoby. Bóg ma swoje sposoby na dotarcie do człowieka. Od mistycznych wizji, przez rodzące się w naszej głowie myśli, pragnienia, uczucia aż po obecność i słowo innych ludzi oraz zwyczajne wydarzenia, które stają się miejscem zrozumienia duchowych poruszeń. Maryja otrzymała łaskę widzenia anioła Gabriela i to był dla niej sposób na spotkanie z Bogiem. Okazuje się jednak, że Bóg pragnie również i do mnie przychodzić. W tej właśnie chwili obmyśla sposób, jaki będzie najlepszy… Czy rozpoznaję obecność Boga w moim życiu? W jaki sposób i za pomocą jakich ludzi doświadczałem Jego bliskości?

2. Odsłonięcie perspektywy. Bóg przychodzi do Maryi z konkretną propozycją. Najważniejsze wydarzenie w dziejach świata nie odbędzie się bez udziału człowieka. Bóg w ten sposób dowartościowuje każdego z nas. Co więcej, człowiek słuchający Boga jest zaproszony do  gotowości na rewolucję w swoim życiu, dokładnie tak jak Maryja. Bóg pragnie, aby Jego Słowo ucieleśniło się w życiu tych, których miłuje. Jaka perspektywa otwiera się obecnie przede mną? Czego oczekuje ode mnie Bóg? Jakie zmiany w moim życiu wydają się być konieczne?

3. Odpowiedź Maryi dokonuje się w dialogu. To pokazuje, że Bóg nie gniewa się, gdy nie rozumiemy Jego zaproszenia, gdy pytamy i szukamy odpowiedzi – „Jakże się to stanie?” Niemniej ów dialog nie przekształca się u Maryi w jałową rozmowę skoncentrowaną na sobie, ale prowadzi do wielkodusznej zgody – „Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według twego słowa!”. Modlitwa prowadzi do konkretu. Dialog kończy się działaniem. W jaki sposób moje trwanie przed Panem urzeczywistnia się w moim życiu? Na ile mój dialog z Bogiem ułatwia mi uleganie Jego woli?

Na koniec porozmawiaj z Panem o tym wszystkim, co zrodziło się w Twoim sercu pod wpływem dzisiejszej modlitwy. Wypowiedz przed Nim swoje uczucia – radości, pokoju, bezpieczeństwa, ale również smutku, obawy, lęku. Bądź szczery przed Panem. Możesz Mu podziękować za to, co odkryłeś, lub poprosić Go o coś, czego bardzo potrzebujesz. Porozmawiaj z Nim przez chwilę serdecznie – jak przyjaciel z przyjacielem.

Na zakończenie pomódl się słowami: Ojcze nasz…

Zachęcamy, byś zapisał sobie refleksje po modlitwie, jakieś szczególne poruszenia czy myśli, które będą takim swoistym dziennikiem duchowym z tych rekolekcji. Te zapiski mogą Ci pomóc zobaczyć drogę, po której Pan Cię prowadzi, ścieżki, po których On idzie z Tobą przez życie.