Patrz, co robi mały Jezus, co robi Maryja, Józef. Przysłuchaj się, o czym rozmawiają. Zobacz, czy są sami, czy z kimś. Powąchaj… może poczujesz zapach siana, zwierząt. Życie objawiło się – mówi św. Jan. Czy widzisz, czujesz w tym obrazie Życie? Jest nim Jezus Chrystus, nowonarodzone Słowo Ojca, Słowo Miłości.
2. W Ewangelii mamy ostatnie zdanie, które jest bardzo wymowne. Kiedy ów drugi uczeń (św. Jan) wszedł do grobu i zobaczył to wszystko, co przed chwilą ujrzał Piotr – uwierzył. Tajemnica pustego grobu wzbudziła w nim wiarę w Tego, który nie podlega śmierci. W pierwszym zaś czytaniu zobacz, że Jan oznajmia nam to wszystko, co zobaczył i co usłyszał. Wiara rodzi się z tego, co się widzi i słyszy – wiara rodzi się z doświadczenia. Z drugiej strony domaga się ona dzielenia z innymi – Jan to właśnie czyni przez słowa, które napisał. Doświadczasz Boga i to doświadczenie Cię przemienia, dotyka, a potem dzielisz się tym z innymi. Taka jest naturalna droga Słowa, które Bóg do nas wypowiada. Wpatrując się ciągle w żłóbek pomyśl o Twoim doświadczeniu Boga. Jakie ono jest? Do czego Cię prowadzi? Czy do dzielenia się wiarą?