Wprowadzenie do modlitwy na 2 Niedzielę Wielkiego Postu, 17 marca
Tekst: Rdz 15, 5-12. 17-18 oraz Łk 9, 28b-36
Prośba: o łaskę wolności serca i głębokiej bliskości z Bogiem.
1. Najpierw spotkajmy się z Abramem. Pan daje mu obietnicę, a on w nią uwierzył. Uwierzył Temu, który jest większy od Niego, ale który swoje obietnice spełnia w swoim czasie. Wiara prowadzi człowieka do powierzenia się Bogu coraz bardziej, do przylgnięcia i bliskości. Obietnice są jak prezenty ślubne – przypominają o tym cudownym wydarzeniu, lecz jego istotą jest więź, która powstała. Bóg obdarowuje Ciebie nieustannie, począwszy od życia, którego przecież sam sobie nie dałeś lub sam go nie wziąłeś. Otrzymałeś je w darze. Przez wiarę i wdzięczność wchodzisz w przestrzeń bliskości Boga, przestrzeń Miłości. Pobądź na tej modlitwie w takiej bliskości z Nim, jak tylko potrafisz.
2. Potem Bóg zawiera przymierze z Abramem. Robią to według rytuału znanego Abramowi – obopólnego przejścia pomiędzy połówkami zwierząt. Zauważ dwa ważne szczegóły. Najpierw to, że odbywa się to w ciemności, na tle której rozbłyska chwała Boża w postaci ognia jakby gorejącej pochodni i dymu jakby z pieca. Chwała Boża rozbłyska na ciemnym tle. Wzbudza to wszystko lęk u Abrama, może podobny do lęku Izajasza, który stanął wobec chwały Bożej i cherubinów śpiewających: Święty, Święty, Święty. Spotkał się z Bogiem żywym. Bliskość i Majestat. W relacji z Nim możemy doświadczać i jednego, i drugiego. Te dwie reakcje nie wykluczają się. Drugi szczegół to fakt, że pomiędzy połówkami zwierząt przechodzi tylko Bóg. To tak, jakby zwolnił Abrama z obowiązków wynikających z przymierza. Bóg jest niesamowity w tym. On sam się zobowiązuje i pod przysięgą zawiera przymierze – ono dotyczy tego, że On nigdy nie opuści Abrama. A Abram… jakby był wolny od tego. Bóg bardzo pragnie, by człowiek szedł za Nim w całkowitej wolności.
3. W Ewangelii także spotykamy się z Chwałą Boga. To Jezus, który lśni niezwykłym blaskiem oraz obłok, których ich wszystkich osłonił. Obłok, z którego płynie głos Ojca. Spotkaj się tam z Bogiem i Jego chwałą. Jego chwała to nie potęga siły, lecz potęga Miłości. On pragnie tylko tego, byś uwierzył w Jego jedynego Syna, byś poszedł za Nim, a więc trwał w bliskości z Nim – poszedł aż do końca. Tam już nie będzie przepołowionych zwierząt. Tam będzie Bóg zawieszony pomiędzy niebem a ziemią. To tam zawrze On z Tobą przymierze, którego nikt i nic nie będzie w stanie złamać. Bądź z Jezusem na górze Przemienienia. Dotknij chwały Bożej, posłuchaj głosu Ojca. On jest skierowany do Ciebie. Pozwól, by bardzo głęboko Cię dotknął. Porozmawiaj na koniec z Jezusem o tym, czego doświadczysz, co Cię poruszy.