Wprowadzenie do modlitwy na sobotę, 18 kwietnia

Tekst: J 6, 16 – 21

Prośba: O wiarę, która trwa pośród ciemności.

1.   Dzisiejsza scena dzieje się w ciemnościach. Padają słowa o zmierzchu, ciemności, potem także o silnym wietrze i wzburzonej wodzie. Spróbuj wejść wyobraźnią w tę scenę. Pozwól, by ona dotknęła Twego życia i pokazała Ci Twoje ciemności i wzburzenie. Przypomnij sobie sytuacje, w których podobnie się czułeś.

2.   Dla człowieka ciemność to niezbyt sprzyjająca sytuacja. Owszem, noc jest dobra i służy do snu, regeneracji sił. Do życia potrzebujemy jednak światła, jasności, słońca. Jezus pokazuje się dziś jako Ten, który przychodzi do nas w naszych ciemnościach, które możemy zinterpretować jako wszystkie sytuacje lęku, obawy, chęci zamknięcia i ukrycia się, przeciwności, nieprzyjemnych uczuć.

3.   Akcja dzisiejszej ewangelii rozgrywa się pomiędzy dwoma brzegami. Uczniowie wypływają z jednego i pragną dopłynąć do drugiego. To tak,  jak nasze życie – wypływamy z jednego brzegu by dopłynąć do drugiego. Po drodze spotykają nas różne sytuacje, także trudne, wzbudzające lęk (o życie), nieufność. Jezus kroczący po wodzie (która była symbolem potworów i złych mocy) jest znakiem tego, że panuje nad sytuacją, że woda Go nie zalewa, nie niszczy. Kiedy On przychodzi, brzeg staje się nagle bliski, można powiedzieć „już jest”. Skoro On jest Drogą, to wchodząc na Drogę, już jesteś u celu i to niezależnie od tego, ile Ci jeszcze życia pozostało. Kontempluj w tej modlitwie Pana, który ogarnia oba brzegi Twego życia, czyli ogarnia całe życie i w trudnych momentach mówi Ci: To Ja jestem, nie bój się!