Wprowadzenie do medytacji na środę, 13 września


Tekst: Łk 6,20-26
Prośba: o łaskę patrzenia z wiarą na wszelkie doświadczenia życiowe.

1. Spojrzenie Jezusa. Głoszenie błogosławieństw jest poprzedzone spojrzeniem Jezusa na uczniów. Nauczyciel i Mistrz mówiąc o rzeczach istotnych chce patrzeć na swoich uczniów. Możesz również poczuć wzrok Jezusa na sobie. Jak się z tym czujesz? Jezus podkreśla wartość bycia ubogim, głodnym, płaczącym i upokorzonym z powodu wierności Słowu. Co takiego rodzi w tobie ta niełatwa nauka? Na ile dostrzegasz obecność błogosławieństwa w ludziach dookoła ciebie, którzy wpisują się w usłyszaną tu naukę Jezusa?

2. Paradoks Boży. Błogosławieństwa głoszone przez Jezusa pokazują nową, Bożą logikę. Jezus zachęca do radości w owym dniu, kiedy to z Jego powodu uczeń będzie znienawidzony i wzgardzony. Pokazuje On w ten sposób, że nasze ziemskie życie nie może być oderwane od tego wiecznego. Ukazuje prawdę, że cierpienie przeżywane z Bogiem (a przez to posiadające sens) rodzi konkretny owoc. Porozmawiam z Jezusem o przeżywaniu takiego rodzaju cierpienia. Co też takiego Bóg chce mi dziś powiedzieć?