Wprowadzenie do modlitwy na sobotę, 30 września

Tekst: Za 2,5-9.14-15a oraz Łk 9,43b-45

Prośba: o łaskę otwartości na Boga i człowieka.

1.   Jerozolima zostanie bez murów. Prorok zapowiada, że Jerozolima pozostanie bez murów, gdyż to Bóg będzie jej murem. Kiedy nie ma murów, to można swobodnie wchodzić i wychodzić, można mieć lepszy kontakt. Jerozolimą jest Twoje serce, w którym spotykasz się z Bogiem. Czy w Twoim sercu są mury? Przed czym próbujesz się chronić? Czy do Twego wnętrza ma przystęp Bóg? On mieszka w Twoim sercu, ale Twoje mury wewnętrzne mogą sprawić, że kontakt z Bogiem będzie utrudniony. A bliźni? Czy również dopuszczasz ich do swego serca? Oczywiście, że nie wszystkich i nie w takim samym stopniu. Można jednak żyć w takiej izolacji, że wszelkie relacje, począwszy od tej z Bogiem po innych ludzi, a na samym sobie skończywszy, będą tylko powierzchowne. Jakie masz relacje? Jak je budujesz, jak o nie dbasz?

2.   Weźcie wy sobie dobrze do serca. Jezus przepowiada dziś swój los – wydanie w ręce ludzi. Przypomnij sobie moment śmierci, kiedy zasłona w świątyni rozdarła się na dwoje. A św. Paweł powie potem, że Bóg przez śmierć Jezusa zburzył rozdzielający ludzkość mur wrogości. Bóg zapowiedział to już wcześniej, jak słyszeliśmy dziś u Zachariasza. To Bóg pragnie być Twoim murem obronnym. Nie będzie to jednak mur izolacji i wrogości, mur zamknięcia w świecie swojego wyolbrzymionego lęk o siebie czy chowania się przed wszystkimi. Bóg obejmie Cię swoim murem tak, jak Ojciec i przyjaciel obejmuje w serdecznym uścisku miłości. Obejmie Cię jak matka, która obejmuje swoje niemowlę i tuląc je, całuje po wielekroć. Są to mury zdolne pomieścić wszystkich przychodzących, wszystkich spragnionych miłości, spragnionych Boga, który jest Miłością. Jakie mury odkrywasz w sobie? Przyjmij miłość Jezusa, który przez swoją śmierć burzy w Tobie wszelkie mury izolacji, otaczając Cię murem łaski.