Wprowadzenie do modlitwy na piątek, 2 czerwca

Tekst: Ps 103,1-2.11-12.19-20

Dziś proś o radość z bycia blisko Boga.

Psalm 103 przypomina, że modlitwa jest wytchnieniem dla duszy. Jest to hymn dziękczynienia i wielbienia Boga za wszystkie Jego łaski. W swojej modlitwie możesz ograniczyć się do fragmentów wybranych na dzisiejszy dzień lub przeczytać cały tekst.

Błogosław, duszo moja, Pana – w pierwszych słowach Psalmista zwraca się sam do siebie z zachętą. Jest to świadome nakierowanie intelektu i woli ku Bogu. Następnie wymienia sprawy, za które jest wdzięczny. Autor zauważa dobre rzeczy, które dzieją się w jego życiu, ale przede wszystkich zwraca się ku Temu, od kogo wszystkie je dostał. Z daru przenosi wzrok na Darczyńcę. Za co Ty możesz dziś Bogu dziękować?

Bo jak wysoko niebo wznosi się nad ziemią, tak wielka jest łaska Pana dla Jego czcicieli – Obraz świata, w którym niebo zawieszone jest nad ziemią posłużyło Psalmiście, by pokazać ogrom łaski Pana. Odległość, która rozdziela te dwie rzeczywistości jest wielka ale jednocześnie pusta. To trochę tak, jak z obecnością Boga w świecie – niby ogromna i stwarzająca, ale ukryta, utajona i czasem wydaje się, że nieobecna. A Bóg właśnie tę przestrzeń porównuje do swojej łaski. Ten ruch z góry na dól i z dołu do górę wypełnia się zbawienną relacją.

Jak odległy jest wschód od zachodu, tak daleko odsunął od nas nasze winy – Te dwa kierunki świata są nieskończenie od siebie odległe. Tak wielkie i radykalne jest przebaczenie Boga. To trochę tak, jakby grzech był takim złem, że nawet zbliżanie się do niego mogłoby być niebezpieczne. Czy wierzysz w miłosierdzie Boga, który pragnie przebaczyć Ci grzechy?

Ziemia i niebo, wschód i zachód są niczym dwie linie krzyżujące się ze sobą. Tworzą wielki krzyż opisany na stworzonym świecie. Krzyż, który jest źródłem życia. Cały świat może stać się przestrzenią zbawczego dialogu Boga z człowiekiem.