Wprowadzenie do modlitwy na piątek, 27 października
Tekst: Ps 119,66.68.76-77.93-94
Proś o łaskę rozmiłowania się w przykazaniach Bożych.
W zeszłym tygodniu rozważaliśmy czym jest obłuda i jakie są jej źródła (zob. tutaj). Powiedzieliśmy, że obłuda jest to „wada etyczna związana z fałszywym, nieszczerym, dwulicowym postępowaniem, podejmowanym jedynie ze względu na zewnętrzne formy lub korzyści”. Dzisiejszy Psalm pomoże nam zastanowić się nad lekarstwem.
Naucz mnie trafnego sądu i umiejętności, bo ufam Twoim przykazaniom – Psalmista kieruje do Boga pełną oddania modlitwę, by Ten nauczył go, jak dobrze oceniać sprawy ducha i ciała. Nie jest to czynność jednorazowa. Nie można raz na zawsze zdobyć tej umiejętności. Jest to nieustanny proces wchodzenia z Bogiem w dialog. Podstawą chęci trafnego oceniania jest relacja ufności, a nie ślepe wypełnianie Prawa. Ufności w Boże przykazania oznacza uznanie nad sobą Jego zwierzchnictwa – to nie ja wiem, jak jest najlepiej. Czym aksjomaty dla matematyki, tym przykazania dla życia wiary – uznaje się je za pewne.
Twoje prawo jest moją rozkoszą – Tylko wiara w dobroć i mądrość Tego, kto dał przykazania, pozwala również je same pokochać. Przypomnij sobie jakiś czuły gest, który wykonałeś wobec osoby, którą kochasz. A teraz pomyśl sobie, że z takim samym żarem i miłością można wypełniać przykazania – niczym czuły gest wobec Boga. Jak bardzo zmienia się wtedy motywacja! Serce staje się wolne od obłudy, bo jedyną korzyścią jaka chce się zdobyć, jest okazanie miłości Bogu.
Wierność przykazaniom to fundament naszej wiary. W przestrzeganiu przykazań okazujemy naszą miłość do Boga, człowieka i siebie samego. Miłość do Boga jest naszym fundamentem przyjaźni z Nim, a także fundamentem życia osobistego i wspólnotowego. Człowiek sam w sobie jest zbyt słaby, aby polegać i ufać własnym siłom w wierności przestrzegania Bożych przykazań. Przestrzeganie ustaw Jezusa jak czytamy w Psalmie to dobry sposób na życie. To drogowskaz naszego życia ziemskiego do życia wiecznego. Dzięki temu doświadczamy Jego miłości. Jezus powiedział: „Jeśli będziecie zachowywać moje przykazania, będziecie trwać w miłości mojej, tak jak Ja zachowałem przykazania Ojca mego i trwam w Jego miłości. To wam powiedziałem, aby radość moja w was była i aby radość wasza była pełna” (J 15,10-11). Jezus pragnie, aby człowiek żył zgodnie z tym, co On nakazuje, doświadczając w ten sposób Jego miłości i radości z bycia Jego uczniem. Kluczem do przestrzegania Jego przykazań jest poleganie na Nim w ich wypełnianiu. On jest naszą siłą i do Niego powinniśmy się zwracać. Duch Św. pomoże trafnej ocenie naszego sumienia, jeżeli o to prosimy. Kochając Boga, pragnę, aby to On działał przeze mnie. Bóg, który jest Miłością, umacnia naszą miłość i pomaga nam kierować się w życiu Jego przykazaniami.