Wprowadzenie do modlitwy na wtorek, 13 lutego
Tekst: Mk 8, 14-21
Prośba: o łaskę serca otwartego z Słowo Boga, które przemienia
Uczniowie martwią się o to, czy starczy im pożywienia. Skupiają się na tym, co zewnętrzne. A Jezus mówi o tym, co wewnętrzne. Mówi o tym, by czuwać nad swoim sercem. Kwas to zaczyn, który pozwala, aby z mąki mógł powstać chleb. Jezusowi symbolicznie chodzi o naukę, która przemienia serce i przez to umożliwia uczestnictwo w jedności z Bogiem. „Kwas faryzeuszów” oznacza naukę, która nie dokonuje tej przemiany i nie może stać się relacja z Bogiem. Pomyśl przez chwilę, czym karmisz swoje serce? Co z tego wynika dla Twojego życia? Uświadom sobie to u progu Wielkiego Postu.
Jezus mówi „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”. Po owocach bowiem poznacie, kim jesteście. Słuchając słów Jezusa czyńmy tak jak On. Codziennie i pytajmy siebie: Co Jezus zrobiłby w tym przypadku tej sytuacji na moim miejscu?
Ojcze dziękuję Ci za Twoją nie pojętą wręcz precyzję wskazań jak mam żyć by w codzienności nic co istotne mi nie umknęło. Nigdy nie przestaniesz mnie zaskakiwać Twoją troską i realną Obecnością. Kilka dni temu pobudziłeś moje serce do „pobycia sobie” z Księgą Przysłów i wielokrotnie zatrzymywałeś mój wzrok na zdaniu: „Wszystko, co mówią, przyjmuje niemądry, a człowiek rozumny na kroki swe zważa.”
Dziś zrozumiałem co chciałeś mi wtedy powiedzieć! Dziękuję Ci BOŻE ! Bardzo Cię Kocham!