Wprowadzenie do modlitwy na środę, 21 grudnia

Rekolekcje Adwentowe 2016 – DOŚWIADCZYĆ JEZUSA CAŁYM SOBĄ

Tydzień 4 – Jezus podejmujący decyzje i zapraszający do decyzji

Tekst: Mt 4, 18-22

Na początku modlitwy uczyń znak krzyża i uświadom sobie przez chwilę, że Bóg jest teraz przy Tobie. Ponieważ chcesz z Nim rozmawiać, więc On Jest Obecny. Poproś Go więc w tym momencie, aby Duch Święty poruszał Twoją modlitwę, by On sam ją prowadził. Poproś także, by Pan usuwał w niej wszelkie przeszkody oraz by oczyścił Twoje zamiary, intencje, pragnienia, decyzje, czyny – by służyły tylko większej chwale Boga i dobru innych ludzi.

Zaangażuj teraz wyobraźnię. Jeśli potrzebujesz, przypomnij sobie fragment Pisma, którym będziesz się modlił. Następnie wyobraź sobie daną scenę. Zobacz Jezusa jak powołuje kolejnych uczniów. Przyjrzyj się reakcji Piotra, Andrzeja, Jana i Jakuba. Wsłuchaj się w Słowa Jezusa skierowane do przyszłych Apostołów. Zobacz reakcję ojca Jana i Jakuba na decyzję swoich synów o pójściu za Jezusem.

Poproś teraz Pana o owoc modlitwy. W dzisiejszej modlitwie poproś o łaskę odważnego podejmowania decyzji i wcielania ich w życie.

1. Jezusowe zaproszenie. Osobą, która pierwsza powołuje od podjęcia konkretnych decyzji życiowych jest Jezus – Słowo Ojca. „Wszystko przez Nie się stało, a bez Niego nic się nie stało, co się stało” (J 1, 3). W związku z tym każdy człowiek jest dobrze znany Jezusowi. On wie, co kryje się w człowieku (J 2, 25) i zna jego gorące pragnienia oraz możliwości jego serca. To nie człowiek jest autorem swojego powołania, choć to powołanie jest przez Boga złożone głęboko w ludzkim sercu już od momentu poczęcia. Apostołowie wpierw poszli za Jezusem a dopiero podczas samej drogi odkrywali pokłady własnych pragnień, by w obliczu śmierci i zmartwychwstania Jezusa podjąć raz jeszcze wiążącą decyzję o przynależności do Niego. Nasze poszukiwanie właściwych decyzji stanowi okazję do przybliżenia się do Boga, do wsłuchania się w Jego głos. Co więcej, stanowi motywację do poznania siebie i swoich pragnień. Kim jestem dla Boga? Co takiego Bóg złożył w moim sercu? Do czego czuję się zaproszony/a?

2. Życiowe powołanie. Jezus powołuje zwykłych ludzi do wielkich rzeczy. Piotr, Jan, Jakub oraz Andrzej nie śnili, w jaki sposób zmieni się ich życie po tym, jak zdecydują się pójść za Jezusem. Życiowe powołanie znajduje swoje wypełnienie w życiu małżeńskim, kapłańskim, konsekrowanym, bądź życiu samotnym w świecie. Naturalnym i najczęstszym powołaniem jest małżeństwo. Niemniej jednak Bóg wciąż wzywa wiele osób do pójścia za Nim w sposób wyłączny. Może to jest dobry moment na podjęcie gorącej modlitwy o światło Ducha Świętego w sprawie mojego powołania, bądź też szczerego spojrzenia na zakończony wiele lat temu proces podejmowania decyzji, którego wynikiem jest moje obecne życie. Jak mogę sobie pomóc w znalezieniu właściwej drogi życia? Czego mogę nauczyć się na podstawie przeszłych decyzji w celu uniknięcia ewentualnych błędów w przyszłości?

3. Ważne decyzje. Życiowe powołanie nie jest jedyną poważną decyzją naszego życia. Do innych ważnych momentów należą: zmiana miejsca zamieszkania (inne miasto, kraj, kontynent), zmiana miejsca pracy, decyzja o powiększeniu rodziny (w tym podjęcie adopcji dziecka), zaangażowanie w życie konkretnej wspólnoty parafialnej, podjęcie właściwych studiów, przyjęcie schorowanych i potrzebujących rodziców do domu rodzinnego. Każda sytuacja jest dobrym miejscem do żywego dialogu z Jezusem, który tylko czeka aby pomóc podjąć właściwą decyzję. Do czego dziś zaprasza mnie Bóg? Jakie wielkie decyzje życiowe stoją przede mną? W jaki sposób mogę korzystać z doświadczenia podejmowania przeszłych decyzji oraz tych, które podejmują moi bliscy i znajomi?

4. Odpowiedź a przeszkody. Człowiek odpowiada na konkretne zaproszenie Jezusa poprzez podjęcie decyzji. Decyzja ma to do siebie, że zamyka wszelkie inne możliwości, które były dotychczas dostępne. Wymaga ona odwagi, a co za tym idzie, świadomości przeszkód i chęci do skonfrontowania się z nimi. W przypadku życiowego powołania (bądź każdej innej poważnej decyzji) najczęstszymi przeszkodami są nadopiekuńczy bądź autorytatywni rodzice, emocjonalne przywiązania do najbliższych, konkretnych miejsc bądź wygodnego stylu życia. Jan i Jakub musieli skonfrontować się ze smutnym wzrokiem swojego ojca, którego opuszczali. Do przeszkód dochodzi brak odwagi, lęk przed niepowodzeniem oraz poczucie niskiej wartości. Będąc w dialogu z Jezusem opowiem Mu o moich ewentualnych przeszkodach w podjęciu wiążących decyzji. Co czuję, gdy to mówię?

Na koniec porozmawiaj z Panem o tym wszystkim, co zrodziło się w Twoim sercu pod wpływem dzisiejszej modlitwy. Wypowiedz przed Nim swoje uczucia – radości, pokoju, bezpieczeństwa, ale również smutku, obawy, lęku. Bądź szczery przed Panem. Możesz Mu podziękować za to, co odkryłeś, lub poprosić Go o coś, czego bardzo potrzebujesz. Porozmawiaj z Nim przez chwilę serdecznie – jak przyjaciel z przyjacielem.

Na zakończenie pomódl się słowami: Ojcze nasz…

Zachęcamy, byś zapisał sobie refleksje po modlitwie, jakieś szczególne poruszenia czy myśli, które będą takim swoistym dziennikiem duchowym z tych rekolekcji. Te zapiski mogą Ci pomóc zobaczyć drogę, po której Pan Cię prowadzi, ścieżki, po których On idzie z Tobą przez życie.