Wprowadzenie do modlitwy na 11 Niedzielę zwykłą, 18 czerwca

Tekst: Mt 9, 36 – 10, 8

Prośba: o łaskę rozsiewania wokół siebie miłosierdzia i dobra.

1.   Jezus widzi tłumy i lituje się nad nimi. Pada tutaj to samo słowo, jakie występuje przy miłosiernym samarytaninie czy ojcu, widzącym marnotrawnego syna. Bóg, który się lituje. Poczuj się jak owca, która pozostawiona samej sobie zaczyna błądzić. Poczuj się mały i grzeszny. Szczególnie popatrz na te momenty, w których wychodzi z Ciebie jakakolwiek podłość, brak szacunku, niecierpliwość, a może nawet agresja, ataki w myślach czy słowach. Czasem nawet nie rozumiesz siebie i może nie znasz powodów, dla których reagujesz tak a nie inaczej. A Jezus? Lituje się, patrząc na Ciebie. Nie jest to patrzenie „z politowaniem”, taka fałszywa litość, patrząca na Ciebie z góry i kiwająca głową z dezaprobatą. To miłosierdzie, którym Ojciec pragnie Cię otulić jak nową szatą przywdzianą na zniszczone ciało syna marnotrawnego. Uświadom sobie to miłosierdzie względem Ciebie i Twojej nędzy. Kiedy grzeszymy, stajemy się jak owce nie mające pasterza. Zostajemy nazwani „znękani i porzuceni”, a można to również przetłumaczyć jak „strudzeni i poszarpani”. Tak, poszarpany przez zbójców był ów człowiek, który schodził z Jerozolimy do Jerycha, a który miał olbrzymie szczęście spotkać na swej drodze samarytanina, którego dziś nazywamy miłosiernym. Przyglądaj się i przyjmij miłosierdzie Boga względem Ciebie.

2.   Jezus udziela władzy swoim uczniom, by szli i leczyli Jego owce. Mają wypędzać złe duchy (zło), mają leczyć choroby i wszelkie słabości. Mają sprawiać, że poszarpane przez grzech owce staną się uległe i posłuszne Pasterzowi (dające Pasterzowi po-słuch). Nie mają wstępować do pogan ani samarytan, mają najpierw zająć się tymi, którzy są najbliżej. A te ich czyny, to pełne miłości i miłosierdzia działanie ma przenikać słowo: Przybliżyło się królestwo niebieskie. Panowanie Boga jest już blisko, a znakiem tego jest czynione dobro i miłość. Ta misja nie dotyczy tylko Dwunastu, lecz jest powołaniem każdego ucznia Chrystusa – iść i głosić czynem, miłością i miłosierdziem (a jak trzeba, to i słowem), że Pan jest blisko! W Nim żadna owca, choćby najbardziej poszarpana – nie zginie, lecz dozna uzdrowienia i zbawienia. Przyjmując miłosierdzie Pana i Boga, stawaj się miłosierny wobec tych, którzy są blisko Ciebie. Jak możesz to realizować w codzienności? Jak możesz się zaangażować, by ludzie wokół Ciebie doświadczali bliskości panowania Boga i Jego miłości?