Uroczystość Świętych Piotra i Pawła

Wprowadzenie do modlitwy na środę, 29 czerwca

Proś o łaskę wiernego podążania za Chrystusem.

Tekst: Mt 16, 13-19

A wy za kogo Mnie uważacie? – Jezus pod Cezareą Filipową pyta się swoich uczniów najpierw o to, za kogo uważają Go ludzie, a później o to samo pyta tych, którzy są z Nim najbliżej. Odpowiedzi ludzi wskazują na to, że Jezus jest dla nich kimś ważnym, znaczącym i wpisanym w historię Izraela. Kimś na pewno obdarzonym namaszczeniem od Boga. Prawdziwa natura Jezusa jest jeszcze przed nimi zakryta. W imieniu uczniów wypowiada się Piotr, choć pewnie sam do końca nie rozumie tego, co mówi. Niektórzy ludzie uznają w Jezusie kogoś wyjątkowego i z szacunkiem się do niego odnoszą. Czy to jednak wystarczy?

Ty jesteś Skała – wiadomo, że Piotr nie miał zbyt dobrego wyobrażenia na temat tego, jakim Mesjaszem powinien być Jezus. To jednak nie przeszkadza. Jego wyznanie, czyli ujawnienia natury Jezusa sprawia, że niejako automatycznie Jezus ujawnia mu jego najgłębszą naturę. Piotr objawia Mesjasza, a Mesjasz objawia Piotra. Jan Paweł II mocno powiedział, że nie można zrozumieć człowieka bez Chrystusa. To dotyczy każdego z nas. Dopiero w Jezusie i przez Jezusa możemy najpełniej zrozumieć siebie.

Moc Piotra i Pawła pochodziła z radykalnego pójścia za Chrystusem. Ich świętość polegała na tym, że za każdym razem, kiedy upadali, słyszeli ponowne wezwanie „pójdź za Mną”. Dziś uczmy się od nich tego, byśmy pomimo grzechów i słabości nie odwracali się od Boga. Niech prawdą staną się słowa Pawła, że nic nie jest w stanie nas odłączyć od Boga, nawet nasz grzech, przez który się potępiamy i nie starcza nam sił, by usłyszeć nieustannie powołującego nas Boga.