Wprowadzenie do medytacji na środę, 17 maja
Tekst: J 15,1-8
Prośba: o łaskę ufnego poddania się Bożemu działaniu.
1. Droga wychowawcy. Obraz krzewu oraz ogrodnika, który ją uprawia ukazuje Boga jako wychowawcę. Jego misja jest prosta a zarazem skomplikowana: przyczynić się do dobrego wychowania swojego wychowanka. Kiedy Ojciec pracuje przy krzewie zajmuje się latoroślami: oczyszcza je, wycina, zależnie od ich owocności. Ważne jest, aby całość dobrze funkcjonowała. Ojciec poświęca najwięcej uwagi temu konkretnemu krzewowi, który wskazuje na Kościół, który jako wierzący wszyscy stanowimy. Co rodzi we mnie obraz Boga jako wychowawcy? Zobaczę również w jaki sposób ja podejmuję metody wychowawcze w stosunku do innych. Czego mogę nauczyć się od Ojca?
2. Droga wychowanka. Wychowanek jest zaproszony, aby poddał się procesowi wychowania, który nie zawsze jest miły i przyjemny. Niektóre ścieżki wychowawcze są bolesne, czasem nawet niezrozumiałe. Wychowanek jest zaproszony do zaufania, szczególnie w tych ciężkich chwilach oczyszczania. Osoba wychowywana szuka sposobów, aby utrzymać się w krzewie winnym. Pamięta ona na słowa Jezusa: „beze Mnie nic nie możecie uczynić” (J 15,5). Rozumie również, że zachowywanie Słowa otwiera Boże Serce, które jest gotowe odpowiedzieć na każdą modlitwę. Wychowanek patrzy na kolejne wyzwania, jakie rodzi życie z odwagą i ufnością. Rozumie, że wszędzie można odnaleźć Boga i że każde życiowe wydarzenie może służyć jego własnemu wzrostowi. Jakie jest moje doświadczenie bycia wychowywanym przez Boga?