REKOLEKCJE ADWENTOWE 2015 „NA POCZĄTKU…„
Dzień 14
Wprowadzenie do modlitwy na sobotę, 12 grudnia
Tekst: Jr 31, 23-35
Na początku modlitwy uczyń znak krzyża i uświadom sobie przez chwilę, że oto Bóg jest teraz przy Tobie. Ponieważ chcesz z Nim rozmawiać, więc On Jest Obecny. Poproś Go więc w tym momencie, aby Duch Święty poruszał Twoją modlitwę, by On sam ją prowadził. Poproś także, by Pan usuwał w niej wszelkie przeszkody oraz by oczyścił Twoje zamiary, intencje, pragnienia, decyzje, czyny – by służyły tylko większej chwale Boga i dobru innych ludzi.
Zaangażuj teraz wyobraźnię. Jeśli potrzebujesz, przypomnij sobie fragment Pisma, który będziesz kontemplował. Następnie wyobraź sobie proroka Jeremiasza, który przemawia do Izraelitów. Ich kraj jest w stanie wojny z Babilonią, a szala zwycięstwa przechyla się na stronę wroga. Zobacz jak wygląda prorok, jak wyglądają ci, którzy go słuchają. Poczuj atmosferę niepewności i zagrożenia wśród zgromadzonych spowodowaną tym, że za chwilę mogą zostać zmuszeni do opuszczenia swojej ziemi. Posłuchaj co mówi Jeremiasz, wsłuchaj się w ton jego głosu.
Prośba: o łaskę poznania i doświadczenia Boga, który pragnie przyjaźni z Tobą i pierwszy wychodzi do Ciebie obdarzając Cię wielkimi dobrami. Proś też, aby spotkanie Boga, który jest miłością, zrodziło w Twoim sercu pragnienie odpowiadania na Jego miłość.
1.Oto dopiero co Jozjasz został królem Judy. Miało miejsce wydarzenie odnalezienie Księgi Prawa i jego uroczyste ponowne przyjęcie, jakby odnowienie przymierza z Bogiem. Wkrótce Nabuchodonozor najechał na Judę, chcąc zdobyć Jerozolimę. Izraelici zdołali się obronić. Żyją jednak w poczuciu ciągłego zagrożenia. Wejdź w ich uczucia. Zobacz jak się zachowują. Jaka jest ich relacja do Boga? Kim On jest dla nich w tym momencie. Zobacz jak się do Niego zwracają. Błagają o pomoc? A może czynią wyrzuty, że pozwolił na to, by Babilończycy deptali Jego świętą ziemię? W słuchaj się w ich modlitwy, dołącz do nich, módl się razem z nimi. Zobacz sytuacje zagrożenia w swoim życiu. Jak się wtedy zachowujesz? Jakie jest wtedy miejsce Boga w Twoim życiu? Czy się modlisz? Jak się modlisz?
2.Usiądź u stóp Jeremiasza, który prorokuje. Przyjrzyj się mu. Jak jest ubrany? Jak wygląda jego twarz? Co jest w jego oczach kiedy mówi słowa od Boga? Poczuj zapach jego ubrania przesiąkniętego zapachem pustynnego wiatru. Wsłuchaj się w ton jego głosu. Popatrz dookoła. Kogo widzisz wokół niego? Kto go słucha? Mężczyźni, dzieci, kobiety, starcy? Ile osób zgromadziło się wokoło? Jak wyglądają? Jak słuchają? W ciszy, czy od razu wymieniając komentarze między sobą? Jak Ty reagujesz na to, co mówi Jeremiasz? Czy w Twoim życiu byli lub są tacy ludzie posłani od Pana, aby przekazywali Ci Jego Słowo. Kto to jest? Znasz ich po imieniu? Jakie znaczenie ma ich obecność w Twoim życiu?
3.Posłuchaj co mówi Jeremiasz. A mówi o bardzo ważnych sprawach. Bóg przez niego mówi o przyszłości. Słowa te są jak balsam na zalęknione serca słuchaczy. W sytuacji zagrożenia Bóg mówi, że nie zostawi swego Ludu. Co więcej – nastaną dni pokoju i dobrobytu takiego jak w początkach zamieszkiwania Ziemi Obiecanej. Izraelici dokładnie wiedzą, dlaczego spotyka ich najazd nieprzyjaciela i perspektywa pójścia w niewolę. Z powodu ich grzechów i niewierności wobec Boga i Jego Prawa. Słyszą słowa otuchy i nadziei na odrodzenie. Prorok zapowiada Nowe Przymierze, oparte nie tylko na wypełnianiu Prawa, ale będzie ono zapisane w sercach. Oznacza to, że nowa więź z Bogiem nie będzie oparta na czysto zewnętrznym zachowywaniu określonych norm i przykazań, ale będzie oparta na wewnętrznym przylgnięciu do osoby Boga. Wypełnianie Bożych przykazań stanie się czymś naturalnym, nie sprawiającym trudności – bo to sam Bóg będzie o sobie pouczał, będzie w sercu każdego człowieka, który Mu na to pozwoli. Wszyscy poznają Pana – nie oznacza to intelektualnej wiedzy, ale głęboką osobową relację z Bogiem. Szczególną cechą tej nowej więzi z Bogiem jest wieczny i nieodwołalny charakter. Zobacz jak słuchacze reagują na te „nowiny”. Z radością? Niedowierzaniem? Entuzjazmem? Zniechęceniem? Posłuchaj, co mówią między sobą. Z Tobą Bóg zawarł to Nowe Przymierze w swoim Synu, Jezusie Chrystusie. Stałeś się uczestnikiem Bożego życia przez Chrzest św. Ze strony Boga to Przymierze jest wieczne. Co Ty zrobiłeś ze swojej strony? Do czego zapraszają Cię słowa proroka Jeremiasza? Zobacz siebie, swoją reakcję. Co rodzi się w Twoim sercu?
Kończąc modlitwę porozmawiaj z Panem i powiedz Mu o tym, co teraz czujesz, co myślisz, czego doświadczasz. Niech to będzie spontaniczna rozmowa. Wylej przed Nim swoje serce, które On przed chwilą poruszył. Pamiętaj, by to, co będziesz mówił Bogu miało związek z przebytą modlitwą. Zakończ odmawiając: Ojcze nasz.
Spróbuj zapisać sobie w „dzienniku duchowym” najważniejsze myśli, światła, uczucia, jakie pojawiły się podczas całej modlitwy. Jeśli nie masz na to czasu bezpośrednio po niej, możesz to zrobić później.