„Tak więc trwają wiara, nadzieja, miłość…” /1 Kor 13,13/
Adwentowa podróż z Trzema Siostrami
2 – 24 grudnia 2018


Wprowadzenie do modlitwy na środę, 5 grudnia

Modlitwę zacznij od znaku krzyża i chwili zatrzymania. Uświadom sobie, że oddychasz, że są w Tobie jakieś uczucia, że przez Twoją głowę przebiegają myśli. Nie próbuj tego wszystkiego nazywać, jedynie zauważ i trwaj w dalej w ciszy i uważności. Poproś teraz Ducha Świętego, by Cię prowadził, uzdalniał do bezinteresowności na modlitwie i przyjęcie tego, co Bóg chce Ci podarować.

Przeczytaj teraz zaproponowany fragment/zdanie biblijne. Kilka razy, tak, by zaspokoić Twój umysł i by to Słowo mogło dotrzeć do Twojego serca. Miej w pamięci fakt, że Boże Słowo jest posłane z konkretną łaską i nie wraca do Boga, zanim nie uczyni tego, co Bóg zamierzył.

„Oto nasz Bóg, Ten, któremuśmy zaufali, że nas wybawi; oto Pan, w którym złożyliśmy naszą ufność: cieszmy się i radujmy z Jego zbawienia!„. /Iz 25,9/

„I przyszły do Niego wielkie tłumy, mając ze sobą chromych, ułomnych, niewidomych, niemych i wielu innych, i położyli ich u nóg Jego, a On ich uzdrowił. (…) Jedli wszyscy do sytości”. /Mt 15,30.37a/

Poproś teraz o łaskę przyjęcia daru wiary, nadziei i miłości.

1. Popatrz na Boga, na którego wskazuje prorok Izajasz. Co widzisz? Nadzieja jest połączona z zaufaniem. A jednocześnie nie sposób ufać komuś, komu się nie wierzy. A wszystko to ma swój początek w relacji opartej na miłości. Co rodzi się w Twoim sercu, kiedy czytasz o wybawieniu? W czym potrzebujesz być zbawiony?

2. Pragnienia i potrzeby przyprowadzają do Jezusa tłumy. A Jezus po prostu odpowiada na to, z czym do Niego przychodzą ludzie. Jest to możliwe, bo w sercu tych ludzi jest nadzieja, że stanie się cud i wiara, że Jezus jest tym, który może to uczynić. A co jest w Twoim sercu, kiedy przychodzisz do Jezusa ze swoimi pragnieniami i potrzebami?

Na zakończenie modlitwy spróbuj zobaczyć, co zostawia w Tobie ten czas. Jakie uczucia, myśli, decyzje? Podziękuj Bogu za to, czym Cię obdarował podczas tego spotkania z Nim.

Odmów modlitwę: Chwała Ojcu… i zakończ znakiem krzyża.

***

Zachęcamy, byś zrobił krótką refleksję po modlitwie. Byś zapisał sobie jakieś szczególne poruszenia, czy myśli. Niech to będzie taki swoisty dziennik duchowy z tych rekolekcji. Te zapiski mogą Ci pomóc zobaczyć drogę, po której Pan Cię prowadzi, ścieżki, po których On idzie z Tobą przez życie.