Wprowadzenie do modlitwy na wtorek, 13 marca

Tekst: J 5, 1-16

Prośba: o łaskę serca posłusznego temu, co Jezus mówi

1. Spotkanie. W dzisiejszej scenie jest kilka spotkań. Na pierwszy plan wysuwa się to, które wydarza się pomiędzy chorym człowiekiem a Jezusem. Może zastanawiać, dlaczego wśród tak wielu potrzebujących uzdrowienia, Jezus zauważa właśnie do tego konkretnego chorego i wchodzi z nim w dialog. Ów człowiek nie wie, z kim się spotyka. Na pytanie: „Czy chcesz być uzdrowiony?” opowiada o swojej trudności, by wejść do sadzawki, mówi o swojej samotności. Pierwszym kokiem Boga ku nam jest rozpoczęcie dialogu, który zapoczątkowuje relację. A pytania, które Bóg zadaje są kluczowe dla każdego z nas. Wydobywają z naszych serc najgłębsze pragnienia, których może wprost nie mamy odwagi wyrazić. Posłuchaj przez chwilę i spróbuj usłyszeć, jakie pytanie dziś Tobie zadaje Jezus?

2. Uzdrowienie. Sam moment odzyskania zdrowia przez bohatera dzisiejszej Ewangelii dokonuje się na Słowo Jezusa. Jezus nie czyni jakichkolwiek gestów, jedynie wypowiada polecenie: „Wstań, weź swoje nosze i chodź!” Determinacja tego człowieka musiała być ogromna, skoro na słowo nieznajomego czyni coś, czego przez 38 lat nie mógł zrobić, choć może niejednokrotnie próbował. I okazuje się, że w jednej chwili jego życie uległo przemianie. Spróbuj sobie wyobrazić ten moment. Jak zachowuje się ten uzdrowiony? Jezus jeszcze chwilę później uświadamia temu człowiekowi, że nie tylko jego ciało zostało uzdrowione, ale również zostały odpuszczone jego grzechy. Spróbuj sobie uświadomić, gdzie Ty potrzebujesz uzdrowienia, bo masz ograniczoną zdolność poruszania się, czyli nie jesteś wolny? Powiedz o tym Jezusowi i posłuchaj, co On chce Ci powiedzieć. Jak chce zaradzić Twojej potrzebie.