Wprowadzenie do modlitwy na piątek, 14 lipca
Proś o łaskę całkowitego podążania za Pasterzem.
Dzisiejsza Ewangelia jest dalszym ciągiem mowy misyjnej wygłoszonej do nowopowołanych apostołów. Jej większa część koncentruje się na prześladowaniach, jakie mają spotkać uczniów. Na samym początku słyszymy porównanie do kilku zwierząt.
Posyłam was jak owce między wilki – Na początku wydaje się oczywistym, że to raczej wilk przychodzi do owcy, dla której to spotkanie kończy się często tragicznie. Nikt przy zdrowych zmysłach nie pośle owieczki do wilka. Kim jest więc wilk i jaka jest owca? Wilk podporządkowany jest instynktom. Nastawiony jest na przeżycie. Żyję w stadzie. Poluje, aby przeżyć. Owca również kieruje się instynktem, ale już bardziej oswojonym. Robi to, czego wymaga od niej pasterz, zna jego głos, cała nastawiona jest tylko na pasterza i jego wole.
Po drugie wilk jest głodny, a owca jest jego pokarmem. Czy Jezus nie posyła uczniów „na pożarcie”? Czy dalsze zapowiedzi prześladowań nie są tego dowodem?
Jeśli wilk i owca są metaforą ludzi, którzy znają i nie znają Jezusa, to tym, co charakteryzuje jednych jest ogromny głód, drugich zaś bycie całkowicie nastawionym na Pasterza. Kluczem do ewangelizacji świata jest całkowite nastawienie się na Jezusa. „W owej bowiem godzinie będzie wam poddane, co macie mówić, gdyż nie wy będziecie mówili, lecz Duch Ojca waszego będzie mówił przez was”.
Każdy z nas jest i głodnym wilkiem i owcą podążająca za Pasterzem. Proś dzisiaj byś coraz bardziej najadał się Bogiem i byś szedł zanieść Go tym, którzy najbardziej Go potrzebują.