Wprowadzenie do modlitwy na wtorek, 25 kwietnia
Tekst: Mk 16, 15-20
Prośba: o zapał w głoszeniu Ewangelii
1. „Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu!” Apostołowie faktycznie poszli za tymi słowami i głosili Ewangelię wszędzie tam, gdzie przebywali. Choć Dobrą Nowinę mamy obwieszczać całemu światu, dla wielu z nas nie oznacza to jednak podróży misyjnych. Mamy głosić Jezusa tam, gdzie żyjemy – w naszym środowisku. To ma być jednak CAŁY świat, a nie tylko ta jego część, która jest dla nas wygodna. Spytaj Jezusa, gdzie pragnie Ciebie posyłać. Popatrz na swoją reakcję – czy naprawdę chcesz iść na CAŁY świat, w jakim funkcjonujesz? A może boisz się jakichś konkretnych miejsc lub ludzi, do których mógłbyś zostać posłany? Porozmawiaj o tym z Panem.
2. Znaki. Jezus zapowiada, że tym, którzy będą głosić Jego naukę, będą towarzyszyć konkretne i pełne mocy znaki. Tak faktycznie się dzieje – w relacji św. Marka czytamy, że „Pan współdziałał z nimi i potwierdził naukę znakami, które jej towarzyszyły.” Działo się tak dlatego, że apostołowie zaufali nie swoim siłom, lecz mocy Tego, który powierzył im ich misję. Słowa Jezusa są ciągle aktualne i skierowane do każdego z nas. On nas posyła, zapewniając jednocześnie, że nigdy nie będziemy sami i że to On będzie działał razem z nami i przez nas. Jeśli trudno Ci uwierzyć w to, że w Twoim życiu (i za Twoim pośrednictwem) mogą dziać się cuda, poproś Pana, by przypomniał Ci konkretne sytuacje, w których komuś pomogłeś, podniosłeś na duchu dobrym słowem, dałeś umacniające świadectwo. Uciesz się tym i podziękuj za to, że mogłeś być w takich sytuacjach narzędziem w ręku Jezusa. Czy chciałbyś, aby takich wydarzeń było w Twoim życiu więcej? Czy chciałbyś, aby On posyłał Cię do konkretnych ludzi którzy tego potrzebują? Nazwij te pragnienia i nie bój się prosić Pana o wiele – prosić Go o cuda!