Wprowadzenie do modlitwy na 23 Niedzielę zwykłą, 6 września

Tekst: Mk 7, 31-37

Prośba: o otwarcie uszu na Słowo i języka do chwalenia Boga.

Jezus uzdrawia dzisiaj głuchoniemego. To człowiek, który ani nie słyszy, ani nie może się wypowiedzieć. Ma więc zaburzone dwie ważne dla człowieka czynności, służące do dobrej komunikacji z innymi. A jeśli komunikacji, to i komunii. Pomyśl o tym przez chwilę.

Można na tę sytuację popatrzeć również w sposób duchowy. Spójrz na swoje życie, serce i zobacz te miejsca, które są głuche na słowo Boga, które nie mogą tego Słowa zrozumieć, a co za tym idzie, przyjąć Go w pełni. Zobacz również te przestrzenie, w których trudno Ci się wyrazić, wypowiedzieć. Nie tylko wobec ludzi, ale także wobec Boga. Może chciałbyś wypowiedzieć tyle słów, a to wszystko grzęźnie gdzieś w środku, albo odbija się od gardła jak od muru. Gdzie jest problem? Zacznij siebie o to pytać, nawet gdy od razu nie otrzymasz odpowiedzi, bo ona jest w Tobie.

Człowiek jest stworzony, aby Bogu oddawał chwałę – mówi św. Ignacy. Bogu można oddawać chwałę naszym językiem, mową. Ale nie tylko. Tak naprawdę całe nasze życie ma Bogu oddawać chwałę, życie w takiej pełni, do jakiej Bóg nas powołał. To bycie sobą i działanie w zgodzie z miłością, z której Bóg nas uczynił i do której nas powołał. Odkryj przed Jezusem dziś te miejsca, które wymagają Jego dotknięcia. Usłysz w sercu słowa, jakie kieruje do Ciebie: „Otwórz się!”. Bądź człowiekiem, do którego Bóg ma pełny dostęp, bo zawsze jest to obecność pełna miłości.