Wprowadzenie do modlitwy na czwartek, 8 czerwca, Święto Jezusa Chrystusa Najwyższego i Wiecznego Kapłana
Teksty: Rdz 22, 9-18 oraz Mt 26, 36-42
Prośba o wielkoduszność w dawaniu odpowiedzi Bogu na Jego plany
1. Abraham niczego Bogu nie odmówił, nawet największego daru jaki od Niego otrzymał. Posłuszeństwo, które działa przez miłość i zaufanie. Bywa tak, że trudno mam przyjąć rzeczywistość i odmawiamy Bogu zgody, dochodzimy do granic poznania, poza które nie sięga nasz wzrok wiary….. Tymczasem droga paschalna przechodzi przez sam środek rozrywanego serca, a końcem tej drogi NOWE ŻYCIE. Możemy Bogu odmówić, ale On niczego nie traci, znajdzie inny sposób, inną drogę, ale my ryzykujemy, że nigdy nie zasmakujemy i nie doświadczymy Jego Wszechmocy. Abraham uwierzył pomimo wszystko i wbrew sobie, dlatego, że poznał Boga, Dawcę najcudowniejszego Daru. Czy zgadzam się na Boży plan w swoim życiu? Czy ufam Mu ponad wszystko? Czy wierzę, że jest Bogiem Wszechmogącym?
2. Bądź Wola Twoja Ojcze. Udaj się razem z Jezusem i Apostołami do Ogrodu Getsemani. Wsłuchaj się w żar Jego modlitwy. Zobacz Jego zmaganie, między lękiem a pragnieniem wypełnienia Woli Ojca. Patrz na Jezusa, który całkowicie oddaje się do dyspozycji Ojca. Oddaje wszystko, oddaje całego siebie. Zobacz, że największym pragnieniem Jezusa jest to, by wypełnić Wolę Boga, bez względu na własny koszt. Chrystus Najwyższy Kapłan składa siebie w ofierze. Jesteśmy Jego ludem, królewskim kapłaństwem. Każdy z nas ma udział w powszechnym kapłaństwie Jezusa. Jaka jest moja wewnętrzna postawa? Czy żyję ofiarowaniem? Co składam Bogu w ofierze, co Mu daję ze swego życia?