Wprowadzenie do modlitwy na czwartek, 29 stycznia

Tekst: Hbr 10,19-25

Prośba: o łaskę kroczenia za Jezusem Chrystusem

1. Autor Listu do Hebrajczyków pisze o „pewności”, że mamy przystęp, możliwość wejścia przed Oblicze Boga. Już nie potrzebujemy fizycznego miejsca, ale może się to dokonać w naszym wnętrzu dzięki ofierze Jezusa Chrystusa. Krew Jezusa obmyła nas, abyśmy mogli stać przed Bogiem. I tylko Jezus jest drogą do jedności z Trójcą. Zobacz, jakie znaczeniem ma dla Ciebie dar jaki Bóg Ojciec dał Ci w Jezusie Chrystusie – dar bycia dzieckiem Boga, domownikiem i współdziedzicem. Jak patrzysz na to dziś, w kontekście tego, czego teraz doświadczasz?

2. Słyszymy dziś o trzech wymiarach życia chrześcijańskiego: wierze, nadziei i braterskiej miłości. Wiara to przylgnięcie do Boga poprzez sakramenty. Znajdujemy tu nawiązanie do Chrztu świętego, ale także do Sakramentu pokuty i pojednania, jako miejsc oczyszczenia z grzechu, doświadczenia Bożego przebaczenia i uzdrowienia. Przypomnij sobie datę swojego Chrztu. Jak przeżywasz ten dzień każdego roku? Zobacz, jak przeżywasz Sakrament pokuty? Jako przykry obowiązek czy może jako święto przywrócenia jedności z Bogiem? Nadzieja, jako drugi element życia naśladowcy Chrystusa opiera się na wierności Boga, który udzielił obietnicy. Chodzi o zaufanie Bogu – bez względu na okoliczności. Jak to jest w Twoim życiu?

3. Trzecim elementem, o którym jest mowa w dzisiejszym fragmencie to troska o siebie nawzajem. Wypływająca nie z pragnienia bycia perfekcyjnym i bezgrzesznym, ale z miłości do brata. Bo kiedy się kogoś kocha – pragnie się dla niego dobra. A czyż bycie w jedności z Bogiem nie jest Dobrem? Taka troska pociąga za sobą także prawo do upominania braterskiego, kiedy ktoś się pogubi. Do zachęcania go, by powrócił na Drogę, którą jest Jezus Chrystus. Zobacz, co rodzi się w Twoim sercu, kiedy Twój brat wchodzi w grzech, a może uparcie w nim trwa? Jak reagujesz, kiedy ktoś uświadamia Ci, że wchodzisz/wszedłeś w grzech?