Wprowadzenie do modlitwy na wtorek, 13 października

Proś o łaskę umiłowania mądrości Bożej.

Tekst: Rz 1,16-25

Święty Paweł na wstępie listu do Rzymian opisuje moc Ewangelii rozumianej, nie tylko jako całość nauczania Jezusa, ale też dzieło zbawienia, którego podjął się poprzez śmierć i zmartwychwstanie. Tak rozumiana Ewangelia, czyli łaska osoby Jezusa Chrystusa staje się podstawą usprawiedliwienia człowieka wierzącego. Już nie spełnianie przepisów Prawa, ale przyjęcie i życie w godności dziecka Bożego pozwala stanąć przed Bogiem. Owo usprawiedliwienie jest dostępne dla Żydów, którzy do tej pory żyli w dynamice zasługiwania na usprawiedliwienie, jak i dla pogan, którzy byli pozbawieni starotestamentalnego objawienia.

Poganie, a szczególnie Grecy, którzy umiłowali mądrość, nie mogą wymówić się nieznajomością Boga. Oni szczególnie powinni być wrażliwi na boskość i wiekuistość Boga, która przejawia się w Jego dziełach. Jednak patrząc na cuda świata zatrzymali się na nich samych, i nie zobaczyli przez nie rozumu Stwórcy. Przyczyną tego była słabość moralna ich dusz, którą Paweł opisuje, jako nieprawość prowadzącą do nałożenie pęt prawdzie. Dlatego stali się oni głupimi, choć przekonani byli o swojej mądrości. By zaspokoić swoje żądze nazwali nieprawość prawem, a dewiacje moralnością. Peweł w dalszym fragmencie wymienia te wszystkie kłopoty, jakie ściągnęli na siebie ludzie: „nieuporządkowana seksualność, nieprawość, przewrotność, chciwość, niegodziwość, zazdrość, zabójstwo, waśnie, kłótliwość, złośliwość, obmowa, rzucanie oszczerstw, nienawiść Boga, zuchwałość, pycha, chełpliwość, poszukiwanie zła, nieposłuszeństwo rodzicom, bezrozumność, niestałość, bez serca, bez litości.

Ostatnie wydarzenia w Kościele pokazują, że są tacy, który poddawszy się namiętności, bezprawie nazywają prawem, a grzech normalnością. Możliwe, że nasze serca również pragną zafałszować prawdę, choć może w mniejszej materii.

W dzisiejszej modlitwie zapytaj sam siebie czy doświadczyłeś zbawiającej mocy Ewangelii, która rozświetla każdy mrok serca? Na ile dajesz prymat prawdzie Bożej? Kiedy idziesz za pożądliwościami swojego serca zafałszowując prawdę? Czy mądrość Twoja pochodzi od Boga?